Tremitische Eilanden
TREMITISCHE EILANDEN | SAN DOMINO (9,5 KM)
PAD
TREMITI ISLANDS | SAN DOMINO
STARTPUNT
CALA DELLE ARENE
AFSTAND
9,5 KM
DUUR
3 - 5 UUR
In de centrale Adriatische Zee, net boven het Italiaanse Apulische schiereiland Gargano ligt een archipel die bestaat uit vijf kleine Italiaanse eilandjes. Een groep eilanden waar je waarschijnlijk nog nooit van gehoord hebt. De Tremitische eilanden, of in het Italiaans ‘Isole Tremiti‘.
Een naam die verwijst naar de sterke seismische activiteit die hier ooit heeft plaatsgevonden in deze archepilago. Tremiti komt van het Italiaanse ’tremalante’ wat beven betekent. Tegenwoordig zijn deze eilanden een ideale omgeving voor een korte ontdekkingstocht te voet of een paar dagen ontspanning.
De Tremiti eilanden behoren tot het Nationaal Park Gargano en hebben sinds 1989 de status van maritiem natuurreservaat vanwege de prachtige onderwaterwereld. De beste manier om de eilanden te bereiken is per boot die dagelijks vertrekt vanuit de havens van Termoli, Vasto en Ortona.
Wil je de eilanden in het hoogseizoen bezoeken? In dat geval heb je nog meer keuzemogelijkheden. In die periode kan je ook de boot nemen vanuit Manfredonia, Vieste en Rodi Garganico. Maar de boot is niet de enige optie, want elke dag vliegt er een helikopter heen en weer naar het eiland. Dat kost natuurlijk wat extra, maar het uitzicht op de archipel is adembenemend.
San Domino
Afhankelijk van het gekozen vervoersmiddel zal je in de eilandengroep aankomen op een van de grootste eilanden, San Domino of San Nicola. San Domino is van deze twee en de gehele Tremitische archipel het grootste en groenste eiland. Dit eiland is uitermate geschikt voor ontspanning maar ook voor een schitterende rondwandeling. Omdat San Domino niet permanent wordt bewoond is er voldoende ruimte overgelaten voor rijk natuur. Het eiland bestaat net als alle andere Tremitische eilanden uit grillige en rotsachtige kusten die omringt worden door kraakhelder en azuurblauw water. Je start een wandeling het beste vanaf ‘Cala delle Arene’, het kleine en enige zandstrand dat in de archipel te vinden is. Dit strand bevindt zich naast een van de twee kleine haventjes op het eiland. Tevens is dit het uiteinde van het eiland dat zich het dichtstbij San Nicola bevindt, handig dus voor wanneer je op dat eiland je eerste passen in de archipel zet.
De route is gemakkelijk te volgen, er zijn namelijk weinig wegen en paden op dit eiland waardoor je moeilijk kan verdwalen. Maar omdat dit eiland zich het meest van allemaal richt op toerisme zijn ook alle hoogtepunten tijdens de rondwandeling erg duidelijk aangegeven. Je komt tijdens de hike veel doodlopende vertakkingen tegen die uitkomen op panoramische uitzichtpunten of grotten. Liefst wil je geen enkele van deze vertakkingen overslaan maar dit zorgt er ook voor de het aantal kilometers en ook hoogtemeters verder kan oplopen dan voorheen gedacht. De uitzichten die je voor deze extra inspanning terug krijgt zijn daarentegen overweldigend. Wanneer je dus genoeg tijd hebt is het dan ook zeer aan te raden om alle hoogtepunten mee te pakken.
Faro di San Domino
San Domino is zeer groen en bestaat voor het grootste deel uit een bos van sinaasappelbomen, pijnbomen en vijgenbomen. Hierdoor loop je voor een groot deel over bospaden en dus in de schaduw wat de wandeling ook bij warmer weer aantrekkelijk maakt om te lopen. Ook de de salamander, meest geziene bewoner op San Domino, laat zich bij warm weer graag zien.
De reptielen springen letterlijk voor je voeten alle kanten op, je moet er bijna voor opletten dat je niet op een van de beestjes gaat staan. Op de helft van de rondwandeling loop je het bos even uit en kom je aan bij ‘Faro di San Domino’, de vuurtoren van het eiland. Dit bosarme stuk van het eiland geeft een geweldig uitzicht richting het vaste land.
Net over de helft van de hike volgt een klim naar de top waar je van een nieuw uitzicht over (alle) andere Tremitische eilanden kan genieten. Althans, drie van de overige vier eilanden in de archipel zijn zichtbaar vanaf het hoogste punt op San Domino. Het kleinste eiland, Pianosa, ligt zo’n 22 kilometer verderop en is dus als enige niet te zien. Dit eilandje is relatief vlak en nauwelijks begroeid. Er staat alleen een vuurtoren op het eiland met de naam ‘il faor’, verder is het onbewoond. Bij zware weersomstandigheden verdwijnt er zelfs een deel van het eiland in het zeewater.
"Just over half way there is a climb to the top where you can enjoy a new view of (all) the other Tremitian islands."
San Nicola
De overige drie Tremitische eilanden liggen vlakbij San Domino en zijn dus goed zichtbaar vanaf het hoogste punt waar je tijdens de wandeling bent aangekomen. San Nicola is van deze drie het enige eiland dat het gehele jaar bewoond wordt. Het eiland vormt het historische, religieuze en administratieve centrum van de archipel. De meeste bewoners wonen op het zuidelijke deel van San Nicola. Hier vindt je dan ook de bootverbindingen vanuit Ortona, Termoli en Vasto.
Ben je met de boot gearriveerd in de eilandengroep dan zou je voorafgaand aan een hike dit eiland dan ook beter eerst kunnen ontdekken. San Nicola vormt namelijk het historische en culturele hoohgtepunt van je trip naar de Tremitische eilanden. Er werden in de 7e eeuw namelijk defensiewerken gebouwd die later door de benedictijnen omgebouwd werden in een klooster. Deze zijn tot op heden nog te bewonderen op het eiland.
Naast cultuur snuiven staat San Nicola bekend als een populair duikparadijs. Duikers komen in het kristalheldere water, op weg naar de bijzondere onderwatergrotten, prachtige vissoorten tegen. Een waar perfecte locatie voor duikliefhebbers dus. Paradijselijk was het eiland echter niet tijdens de Tweede Wereldoorlog toen het de functie van strafkolonie had voor politieke tegenstanders van Mussolini. Gelukkig is daarvan niet veel meer te herkennen op het eiland.
Capraia en Cretaccio
De overige twee eilanden zijn ook geliefd bij duikers en staan vooral bekend vanwege de grillige kustlijn. Capraia is kaal en vlak en er staan maar twee gebouwen op. De vuurtoren en het ‘Casa dei Coatti’, aanvankelijk gebouwd als gevangenis, later in gebruik genomen als boerderij. Het kleine Cretaccio is kaal en is ook nog eens zeer gevoelig is voor erosie en dus gedoemd is om ooit in de zee te verdwijnen. Dit eiland zou overigens wel in de prehistorie bewoond zijn geweest. Buiten de uitzichten die deze twee eilanden geven vanaf San Domino en San Nicola niet zo zeer de moeite om te bezoeken dus.
Na te hebben genoten van het uitzicht op de top van San Domino vervolg je je hike aan de westkant van het eiland langs nog eens een spektakel aan grotten en uitzichten. De tocht eindigt weer op het kleine strandje waar je kan genieten van het warme zand onder je voeten en een welverdiend drankje. Tussen San Domino en San Nicola vaart regelmatig een veerboot heen en weer zodat je beide eilanden makkelijk kan ontdekken in relatief korte tijd. De archipel heeft als geheel in ieder geval erg veel te bieden en is een tropische bestemming met veel mogelijkheden.
Wil je deze route zelf lopen? Bekijk de volledige wandeling hieronder of op Komoot. Wil je een andere wandeling in Zweden maken? Kijk dan op de overzichtspagina.
